پس از جراحی کمر و ستون فقرات، توانبخشی، فیزیوتراپی بعد از عمل دیسک کمر و حرکتهای اصلاحی از اهمیت بالایی برخوردارند. برنامهریزی دقیق و رعایت برنامه فیزیوتراپی بعد از جراحی دیسک کمر توسط جراح، بهبود بیمار را تسریع میکند و به طور معناداری به تسکین درد در طولانیمدت کمک میکند. این تمرینات فیزیوتراپی بعد از جراحی ستون فقرات و حرکات اصلاحی در بهبود عملکرد مفاصل و عضلات کمک میکنند و علاوه بر آن، قدرت و استقامت عضلات را افزایش میدهند. به این ترتیب، بیماران پس از عمل کمر و ستون فقرات قادر خواهند بود تا به طور مستقل و با کیفیت به فعالیتهای روزمره خود بپردازند.
همچنین، تمرینات فیزیوتراپی میتوانند عوارض جانبی جراحی را کاهش دهند و بهبود عملکرد عضلات و مفاصل را تسهیل کنند. بنابراین، توصیه میشود که بیماران بعد از عمل کمر و ستون فقرات، برنامههای توانبخشی و حرکتهای اصلاحی را به دقت و با رعایت قوانین و رهنمودهای پزشک خود انجام دهند.
بعد از جراحی کمر، بیماران اغلب نگران مشکلاتی هستند که ممکن است در فرآیند بهبودشان پیش بیاید. این نگرانی باعث میشود که بسیاری از آنها از انجام فعالیتهای روزمره هراس داشته باشند و حتی برخی از آنها به دلیل ترس از عوارض جراحی و به خطر انداختن نتایج آن، به هیچگونه حرکتی نپردازند.
فیزیوتراپی بعد از عمل دیسک کمر
زمان شروع فیزیوتراپی بعد از عمل دیسک کمر بستگی به شرایط بیمار و تشخیص پزشک معالج دارد. در هنگام بستری شدن در بیمارستان، فیزیوتراپیست به بیمار توضیحاتی درباره نحوه خوابیدن، بلند شدن و ایستادن میدهد و پس از آن، با رضایت بیمار، او را به خانه میفرستد. معمولاً جلسات فیزیوتراپی بعد از جراحی دیسک کمر بین ۴ تا ۶ هفته پس از عمل شروع میشود و تعداد جلسات نیز بستگی به نظر پزشک دارد، اما معمولاً بین ۶ تا ۱۲ هفته متغیر است.
فیزیوتراپیستها پس از جراحی اولین بار با تمرینهای کششی شروع به کار میکنند تا بهبود در توان حرکتی بیمار برسانند. نوع تکنیکهای فیزیوتراپی و جراحی دیسک کمر که استفاده میشود، به توجه به شرایط و نیازهای هر بیمار متفاوت است. درد شدید یکی از اولین عوارض پس از جراحی است که با کمک فیزیوتراپیستها میتوان به کاهش آن کمک کرد.
بعد از ۴ الی ۶ هفته از عمل دیسک کمر، بیماران میتوانند فیزیوتراپی دیسک کمر را آغاز کنند. برای بهبودی کامل، انجام تمرینات کششی، ورزشی و نرمشی که طراحی شدهاند، بهترین گزینه است. این تمرینات به تدریج شما را به زندگی عادی باز میگردانند. از ابتدای فیزیوتراپی تا پایان آن، تمرینات ورزشی هدفمندی برای رسیدن به هدف مشخصی طراحی شدهاند. این ورزشها شامل:
- انجام تمریناتی که موجب تحریک بافتهای عصبی میشوند؛
- انجام تمریناتی که موجب پایداری در ستون فقرات میشوند؛
- انجام دادن تمرینایی که برای حرکات نوسانی در لگن به کار میروند؛
- انجام دادن حرکات اسکات؛
- انجام تمریناتی که برای کشش عضلات پا بهره گرفته میشود؛
- انجام دادن ورزشهایی که به صورت ایستاده انجام شده تا عضلات پشت پا را کشش دهند.
بعد از عمل، فیزیوتراپی بعد از جراحی ستون فقرات، برای بیماران بسیار مهم است. انجام تمام فرآیندهای فیزیوتراپی میتواند تحت نظر فیزیوتراپیستهای با تجربه و ماهر بهتر انجام شود. این مراحل عبارتند از ارزیابی دقیق تا انجام تمرینهای تقویتی و بازیابی.
برنامه فیزیوتراپی منظم و مناسب برای بیماران که از عمل دیسک کمر عبور کردهاند، میتواند بهبود عملکرد فیزیکی آنها را بهبود بخشد و به آنها کمک کند تا به سرعت به وضعیت عادی خود برگردند.
فیزیوتراپی بعد از جراحی دیسک کمر
فیزیوتراپی بعد از جراحی دیسک کمر، یک مرحله مهم در فرایند بهبودی بیمار است. این درمان معمولاً سه تا چهار ماه پس از عمل جراحی شروع میشود و به مدت 6 تا 12 هفته ادامه دارد. در ابتدا، تمرینهای کششی برای به حداکثر رساندن انعطافپذیری بدن و عضلات انجام میشود.
سپس، تمرینهای ایروبیک برای بهبود وضعیت کلی بدن آغاز میشوند. در مرحله بعد، تمرینهای مقاومتی، که اغلب با استفاده از وزنه انجام میشوند، به بیمار آموزش داده میشود. هدف از این تمرینها تقویت و استحکام بخشیدن به بدن و به ویژه ستون فقرات است. رعایت دقیق این برنامههای مراقبتی بسیار مهم است؛ زیرا به دستیابی به نتیجه مطلوب در فرایند بهبودی بیمار کمک میکند.
دوران مراقبت پس از عمل جراحی دیسک کمر و ستون فقرات برای بیماران بسیار حائز اهمیت است. همانطور که در هر عمل جراحی دیگر، نقش فرد خود بیمار در این دوران بسیار مهم است، اما در عین حال، رعایت توصیههای پزشک و تحت نظر قرار دادن شرایط مناسب با استفاده از فیزیوتراپی و مراقبت از خود، میتواند دوره بهبودی را به حداقل برساند. در نتیجه، بیماران باید دقیقاً به توصیههای پزشک خود عمل کرده و به نحو صحیح درمان را ادامه دهند تا بتوانند بهبودی سریعتری را تجربه کنند.
فیزیوتراپی بعد از جراحی ستون فقرات
پس از انجام جراحی دیسک کمر، فیزیوتراپی بعد از جراحی ستون فقرات، یک روش مؤثر برای بازگشت به زندگی عادی است. این روش، بهبود دامنه حرکات، افزایش قدرت ستون فقرات، بازگشت به فعالیتهای روزمره و کاهش درد پس از عمل از طریق لامینکتومی و دیسککتومی را فراهم میکند.
با انجام تمرینات فیزیکی و رژیمهای مناسب، عضلات کمر تقویت میشوند و درد کمتری احساس میشود. بنابراین، فیزیوتراپی بهترین راه حل برای افراد است که میخواهند به فعالیتهای مورد علاقه خود بازگردند و از زندگی لذت ببرند.
پس از جراحی دیسک، هدف اصلی فیزیوتراپی بهبود درد و افزایش انعطاف پذیری کمر است. علاوه بر این، فیزیوتراپی میتواند بهبودی در وضعیت بدن فراهم کند تا فشار بر ستون فقرات کمر کاهش یابد و فرد بتواند به فعالیتهای روزمره خود بازگردد.
با این حال، برخی از بیماران پس از جراحی دیسک، به دلیل ترس از عود بیماری، تحرک کمتری دارند. این ترس به طور کاملا غلط است و بیماران با این طرز تفکر، در واقع بیشتر در معرض آسیبهای جدی قرار میگیرند. بنابراین، به دلیل اهمیت حرکت و فعالیت پس از جراحی دیسک، رعایت راهنماییها و توصیههای فیزیوتراپی بسیار ضروری است.
دوران بهبود برای بیماران با وضعیت جسمی مناسب و سن جوان عموماً سریعتر واقع میشود. این امر بستگی به رعایت رژیم غذایی متعادل، حفظ نگرش مثبت و استراحت کافی دارد، اما برای بیماران سیگاری، دارای اضافه وزن یا با اندام نامتناسب، فرایند بهبودی طولانیتر خواهد بود.
این فرایند شامل جنبههای متعددی مانند تغذیه، تمرینات و درمانهای ضدعفونی است. بهبودی برای بیماران به معنای بازگشت به وضعیت عادی و بهبود کامل از بیماری نیست، بلکه ممکن است فقط بهبودی در علائم بیماری را نشان دهد.
درد بعد از جراحی دیسک کمر
بعد از یک عمل جراحی ستون فقرات، بسیاری از بیماران با درد متعاقب آن روبرو میشوند که این مسئله به علت التهاب و یا گرفتگی عضلات کمر و پاها رخ میدهد. همچنین، اگر پیوند استخوان نیز استفاده شده باشد، بیماران در محل برش یا در مفصل ران درد قابل توجهی تجربه میکنند. تمامی این عوارض جزئی از فرآیند عمل جراحی ستون فقرات میباشند، اما همزمان با ترمیم بدن، این ناراحتیها کاهش مییابند.
برای رفع گرفتگی عضلانی و کاهش التهاب، پزشکان توصیه میکنند که علاوه بر مصرف مسکن، از روشهای غیردارویی نیز استفاده شود. این روشها شامل استفاده از حرارت مرطوب، ورزش ملایم، ماساژ، وسایل الکتریکی مانند دستگاه TENS، دورههای کوتاه مدت استراحت و تغییر وضعیت مداوم میشود. این اقدامات همچنین به تسکین درد نیز کمک میکنند.
بهبود عاطفی و ذهنی
پس از انجام عمل جراحی دیسک، تغییرات عاطفی ممکن است برای برخی افراد غیرمنتظره باشد. یکی از عوامل این تغییرات، تلاش بدن برای بهبود و التیام بخشیدن است، اما برخی بیماران انتظارات غیر واقعبینانه از نقاهت سریع و کوتاه دارند که میتواند به ناراحتیهای روحی منجر شود. در چنین شرایطی، حفظ نگرش مثبت امری حیاتی است. بیماران بهتر است هر روز برای خود یک بهبود کوچک ایجاد کنند و با شکیبایی به پیشرفت مستمر در آینده منتظر بمانند.
توانبخشی در بیمارستان
پس از عمل جراحی دیسک کمر و ستون فقرات، بیمار برای دوران بهبود و توانبخشی به مدت سه تا شش ماه نیاز دارد. در این مدت، بیمار به گونههای مختلفی از فیزیوتراپی تحت درمان قرار میگیرد. در دوران توانبخشی در بیمارستان، مراقبت چند روزه از زخم جراحی، مدیریت درد و آموزش روشهای بالا رفتن و پایین آمدن از تخت بدون خم کردن یا چرخاندن ستون فقرات به روش خطرناک انجام میشود.
توانبخشی در منزل
پس از ترخیص از بیمارستان، مراقبتهای مناسبی برای زخم انجام میشود تا بیمار بتواند به آرامی به روال زندگی خود بازگردد. در این مرحله، فیزیوتراپی به عنوان یک راهکار مهم برای بازیابی و تقویت عضلات و استحکام بدن استفاده میشود. به مدت چند هفته اول، بیمار تمرینهای مختلفی را برای افزایش کشش و انعطاف پذیری عضلات انجام میدهد.
پس از آن، فیزیوتراپی به مدت چند ماه ادامه مییابد تا بیمار بهبودی کاملی را تجربه کند. با گذشت زمان و تحت نظر پزشک معالج، بیمار قادر خواهد بود به روشنی روال زندگی خود را از سر بگیرد و به ورزشهای مورد علاقه خود برگردد تا فیوژن ستون فقرات به خوبی انجام شود و عملکرد بدن به طور کامل بهبود یابد.
بخوانید:” دیسک کمر چیست؟“
کمپرس گرم و سرد
روشهای کمک به کاهش درد بعد از جراحی معمولاً با استفاده از کمپرس سرد یا گرم آغاز میشود. در این روش، در ایام اولیه پس از جراحی بهتر است از کمپرس سرد استفاده شود تا باعث منقبض و کوچکشدن عروق خونی شده و در نتیجه جریان خون کاهش یابد.
این عمل باعث کاهش التهاب، گرفتگی عضلانی و درد میشود، اما در ادامه، استفاده از کمپرس گرم توصیه میشود که باعث انبساط و بزرگشدن رگها میشود و در نتیجه جریان خون افزایش مییابد. این عمل باعث دور شدن مواد شیمیایی مولد درد از موضع جراحی میشود و همچنین بافت آسیب دیده را با اکسیژن و مواد مغذی بیشتر تامین کرده و فرآیند التیام را تسهیل میکند.
استفاده از کمربند طبی یا بریس
پیشرفتهای فنی در زمینه دستگاهها و تجهیزات درمانی، به واسطه بهبود فناوریها و ابتکارات جدید، توانسته است نیازمندیها و مشکلات بسیاری را در دستگاههای حمایتی کمری برطرف کند. این پیشرفتها باعث شده است تا بریس (کمربند طبی) تا حد زیادی غیرضروری و بازتابی از گذشته به نظر برسد.
با این حال، در برخی موارد جراح ممکن است توصیه کند که بریس استفاده شود، به ویژه درصورتی که مهرههای کمری نیاز به حمایت و استحکام بیشتری داشته باشند. در این صورت، بیمار باید حدود سه ماه به طور مداوم از بریس استفاده کند و تنها در زمانهای خاصی مانند استحمام و خواب، آن را باز نماید. این روش تحت نظر پزشک و با رعایت دقیق دستورات و نکات ضروری انجام شود تا بهترین نتیجه در بهبود وضعیت کمر بهدست آید.
استفاده از دارو
مصرف بعضی داروها پس از جراحی ستون فقرات ممکن است به فرآیند فیوژن آسیب برساند. به همین دلیل، در صورتی که مصرف این داروها ضروری نباشد، بیماران باید حداقل تا 6 ماه پس از عمل جراحی از مصرف داروهای مانند کورتیزون خوراکی و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی از جمله ایبوپروفن، الیو، آسپرین، مورتین و ادویل خودداری کنند. با این حال، بیشتر بیماران نیاز به مصرف داروهای مخدر برای کاهش درد در چند هفته اول پس از عمل جراحی دارند.
فیزیوتراپی بعد از فیوژن کمر چقدر است؟
به مدت 12 هفته رانندگی: در صورت قطع داروهای ضد درد و نداشتن ضعف پا (2 تا 4 هفته) مجاز است.
تمرینات: کشش: به پشت: خم کننده های لگن، همسترینگ، ساق پا.
تمرینات بازتوانی شامل چه مواردی است؟
برای شروع یک برنامه تمرینی جدید، مناسب است که فعالیت خود را با یک پیادهروی کوتاه آغاز کنید. این کار به شما کمک میکند تا بدن خود را به آرامی به وضعیت فعالیت برسانید و آمادگی بدن را برای تمرینهای بعدی افزایش دهید.
در روزهای اول تا هفتم، بهتر است تمرینهای کششی را در برنامه خود قرار دهید. این تمرینات شامل کشش عضلههای همسترینگ و چهارسر و همچنین بخش میانی پشت است. این تمرینات بسیار مهم هستند؛ زیرا به پیشگیری از شکلگیری چسبندگی یا زخم عصبی کمک میکنند.
کششهای عصبی یا موبیلیزاسیون، یک روش اصلاحی است که برای بهبود حرکت و انعطافپذیری بدن استفاده میشود. در این روش، از حرکتهای پمپاژی استفاده میشود تا بدن را در یک وضعیت خاص نگه داشته و از ایجاد تنشها و مشکلات عضلانی جلوگیری کند.
برای اینکه این تمرینها به خوبی عمل کنند، باید هر دو ساعت یک بار تکرار شوند. با اجرای منظم این تمرینها، میتوان بهبود قابل توجهی در قدرت و انعطاف بدن داشت و مشکلات مربوط به تنش عضلانی و مفصلی را کاهش داد.
در هفته اول تا نوزدهم برنامه تمرینی، تمرینهای استاتیک پایدار کننده به برنامه اضافه شده است. این تمرینها به خاطر عدم حرکت دادن تنه، با نام استاتیک شناخته میشوند. در این تمرینها، بازوها و پاها حرکت داده میشوند، اما تنه به سمت پایین خم نمیشود و نه به جلو و نه به عقب برده میشود. این تمرینها به عنوان یک راهکار برای افزایش پایداری و تعادل بدن مورد استفاده قرار میگیرند.
در هفتههای ششم تا دوازدهم پس از جراحی ستون فقرات، تمرینهای دینامیک برای بهبود حالت تنه انجام میشود. در این تمرینها، تنه به صورت حرکت داده میشود و از توپ نیز برای انجام برخی حرکات استفاده میشود.
این تمرینات شامل تمرین کردن روی تشک و انجام حرکتهای اصلاحی با استفاده از کش ورزشی و توپ است. این تمرینها به کمک اصلاح و تقویت عضلات و تنظیم حرکات تنه، بهبود و بازگشت به فعالیت روزمره کمک میکنند.
در حین انجام حرکتهای اصلاحی با استفاده از توپ، بیشینهسازی دامنه حرکتی و کنترل دقیق برای حفظ تعادل بسیار حائز اهمیت است. بنابراین، افرادی که قبلاً به انجام این نوع ورزشها عادت ندارند، نیاز دارند تمرین کنند تا تعادل خود را بهبود بخشند، اما مهم نیست که به تعداد دفعات تکرار تمرین فکر کنید، بلکه باید آن را تا زمانی که احساس خستگی کنید یا حفظ تعادل برایتان دشوار شود، ادامه دهید. در نهایت، این تمرینات به شما کمک میکنند تا انعطاف پذیری و تعادل بدن خود را بهبود بخشید و عملکرد عضلات و مفاصل را بهبود ببخشید.
برگشت به محل کار
پس از مرخصی از بیمارستان، بیماران معمولا نیاز دارند تا به محل کار خود برگردند. اما بسته به نوع شغل و فعالیت بیمار، زمان بازگشت به کار ممکن است متفاوت باشد. اگر شغل بیمار فعالیت بدنی سنگین را ایجاب کند، بیمار باید تا 4 تا 6 هفته یا حتی چندین ماه تا یک سال استراحت کند.
این مدت استراحت ضروری است به دلیل زخم بزرگ و آسیب دیدن عضله و استخوان و همچنین نیاز به مصرف طولانی مدت مسکنها. در طول این مدت، بیمار باید به جسم خود استراحت کافی بدهد تا آسیب دیدگی بیشتر نشود و توانایی حرکتی کامل خود را بازیابد.
رانندگی کردن بعد از عمل جراحی دیسک کمر
بستن گردنبندی پس از عمل جراحی، در برخی موارد میتواند به بیمار اجازه رانندگی بدهد، اما در دیگر موارد ممکن است بیمار برای مدتی طولانی از رانندگی محروم شود. استفاده از گردنبند تاثیری بر حرکت گردن دارد و ممکن است چرخاندن گردن را مشکل کند.
به همین دلیل، در بعضی شرایط، چرخاندن بدن به جای گردن نیز خطرناک و غیرقابل قبول است. بنابراین، بستن گردنبندی به توصیه و دستورات پزشک بستگی دارد و بیماران باید حتماً دستورات دریافت شده را رعایت کنند تا عود و بهبودی درستی را تجربه کنند.
مراقبتهای لازم بعد از جراحی
بعد از انجام عمل دیسک کمر، انجام فیزیوتراپی بعد از جراحی دیسک کمر به همراه رعایت نکات مهم، میتواند فرایند بهبودی را تسریع کند. اینکه چگونه بیماران باید بعد از جراحی دیسک کمر مراقبت کنند، بستگی به خود آنها دارد. هر چه بیماران بیشتر با فیزیوتراپیستها و پزشکان همکاری کنند، بهبودی زودتر رخ میدهد و آنها قادر به بازگشت به زندگی عادی میشوند.
برای کاهش درد و بهبود سلامتی، باید به نکات مهم زیر توجه کنید: استفاده از کمپرس آب سرد و گرم برای کاهش درد و التهاب در محل عمل، جابه جایی وسایل سنگین در ۶ هفته اول را کاملا منع کنید، از کم تحرکی خودداری کنید، اما از نشستنهای طولانی نیز اجتناب کنید. همچنین باید از فیزیوتراپیستها یاد بگیرید که چگونه باید نشستن، برخاستن و خم شدن صحیح را انجام دهید و حتما فیزیوتراپی بعد از عمل دیسک کمر را انجام دهید.
بیمارانی که مجبور به جراحی دیسک کمر میشوند باید پس از عمل، به فیزیوتراپی بپردازند تا بهبودی کامل خود را تسریع کنند. فیزیوتراپی به این بیماران کمک میکند تا از طریق تمرینها و ورزشهایی که قدرت عضلات را افزایش میدهند، به زندگی عادی خود بازگردند. همچنین، فیزیوتراپی با استفاده از دستگاههای مختلف نیز انجام میشود که در بهبودی بیماران مؤثر است. به طور کلی، فیزیوتراپی جزئی مهمی از برنامه مراقبتی بیماران پس از جراحی دیسک کمر است.
دیسک کمر چه عللی دارد؟
دیسک کمر یکی از مشکلات شایع در ناحیه کمر است که میتواند به علل مختلفی رخ دهد. چاقی یکی از عوامل اصلی بروز دیسک کمر است، زیرا باعث افزایش فشار بر دیسکهای ستون فقرات میشود. ضربه و تصادفات نیز میتوانند باعث شکستگی دیسک شوند و ایجاد مشکلات در ناحیه کمر.
حرکات اشتباه مانند بلند کردن اجسام سنگین یا چرخیدن به شدت در فعالیتهای ورزشی میتوانند دیسک ستون فقرات را پاره کنند. افزایش سن نیز میتواند عاملی برای ایجاد دیسک کمر باشد زیرا با بالا رفتن سن، دیسکها خشک و ضعیف میشوند و به راحتی ممکن است پاره شوند یا شکننده شوند. عضلات پشتی نیز نقش مهمی در استوار ماندن و درست راه رفتن فرد دارند و در صورت ضعف آنها، فشار بر دیسکهای ستون فقرات افزایش مییابد.
دیسک کمر چه علائمی دارد؟
در صورتی که فردی دچار دیسک کمر شود، علائم درد غالباً در یک طرف بدن او حس میشود، اما چیزی که باید درباره علائم دیسک کمر بدانیم، آن است که نشانههای اصلی آن بستگی به محل و شدت فشاری که به عصب وارد میشود دارد.
این علائم میتوانند شامل احساس گرفتگی در پاها، به ویژه پشت زانو، سوزن سوزن شدن یا بیحسی در ناحیه عصب آسیب دیده در پا و کمر، ضعف عضلات اطراف عصب آسیب دیده که ممکن است باعث ناتوانی در زمین خوردن یا بلند کردن اشیاء شود، و درد پاها که ناشی از فتق دیسک در انتهای ستون فقرات است و همراه با درد در ناحیه باسن، ران و ساق است و با سرفه، عطسه، حرکت و ایستادن تشدید میشود.
بهترین ورزش بعد از جراحی دیسک چیست؟
برنامه تمرین پیاده روی زیرا پیاده روی به بهبود جریان خون در سراسر بدن شما کمک می کند. این به رساندن اکسیژن و مواد مغذی به عضلات و بافتهای ستون فقرات در هنگام بهبودی کمک میکند. پیاده روی همچنین به بهبود سلامت قلب و عروق شما کمک می کند، قلب و ریه های شما را پس از جراحی کمر به درستی کار می کنند.۲۴ فوریه ۲۰۲۲
سخن پایانی
فیزیوتراپی بعد از عمل دیسک کمر؛ یک راهکار موثر برای درمان دیسک کمر و سایر آسیبهای کمری است که به عنوان جایگزینی برای جراحی و داروهای شیمیایی استفاده میشود. با استفاده از تکنیکهای مختلف فیزیوتراپی بعد از جراحی دیسک کمر، مانند الکتروتراپی، مگنت تراپی، لیزر و ماساژ درمانی، میتوان دردهای کمر را کاهش داد و فشار روی عصبها و کانال نخاعی را کاهش داد. برخی بیماران از فیزیوتراپی بعد از جراحی ستون فقرات استفاده میکنند تا از عوارض جراحی و داروهای شیمیایی جلوگیری کنند و برای بهبود وضعیت کمر خود اقدام کنند. در نتیجه، فیزیوتراپی به عنوان یک راهکار غیر تهاجمی و موثر در درمان دیسک کمر مورد توجه قرار میگیرد.
بدون دیدگاه