فیزیوتراپی عصبی با استفاده از روش های نوین، در پشتیبانی از عملکرد و حرکت بیماران مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis) یا بیماری ام اس MS بسیار تاثیرگذار است. این روش‌ها به ارتقاء سبک زندگی بیماران مبتلا به اختلالات فکی و گیجگاهی، حفظ و احیای بهزیستی جسمی، مقابله با صدمات روانشناختی و اجتماعی، کاهش عوارض بیماری و کمک به افراد در مواجهه با ناتوانی و پیری کمک می‌کند. فیزیوتراپی عصبی علاوه بر تسهیل درمان بیماری MS، پیشرفت کیفیت زندگانی بیماران را نیز تضمین می‌کند. در این مطلب درباره چرایی این بیماری و علائم بیماری ام اس صحبت می‌کنیم.
فیزیوتراپی در درمان بیماری ام اس ارزشمند و مؤثر است. این روش درمانی به طور گسترده‌ای در جهان شناخته شده و برای بیماران با این بیماری بسیار مهم است. انجام جلسات فیزیوتراپی بهبود روحیه و کیفیت زندگی بیماران را ارتقا می‌دهد و آن‌ها را قادر می‌سازد تا زندگی فعال و مستقلی را تجربه کنند.
فیزیوتراپی نقش مهمی در مدیریت سفتی عضلات، بهبود تعادل، کاهش اسپاسم و سایر علائم مرتبط با بیماری ms دارد. این روش درمانی به بیماران کمک می‌کند تا قدرت عضلات خود را افزایش داده و توانایی حرکت و عملکرد را بهبود بخشند. بنابراین، فیزیوتراپی برای مدیریت و کنترل علائم بیماری ام اس بسیار موثر است.
رابطه فیزیوتراپی و بیماری ام اس راهی آگاهانه است. بیماران با استفاده از داروهای خود و راهکارهای فیزیوتراپی می‌توانند عملکرد حرکتی خود را در طولانی مدت حفظ کنند. فیزیوتراپی برای بیماری ام اس شامل تمریناتی برای تقویت عضلات، بهبود نحوه راه رفتن، تعادل و هماهنگی بدن است.
این تمرینات شامل حرکات کششی نیز هستند که به بیمار کمک می‌کنند تا تحرک خود را حفظ کند، اسپاسم عضلات را جلوگیری کند و علائم اولیه ام اس را کنترل کند. همچنین، جلسات فیزیوتراپی می‌تواند شامل آموزش استفاده از وسایل حرکتی مانند عصا، واکر یا ویلچر نیز باشد. این روش‌ها در بهبود کیفیت زندگی بیماران ام اس موثر واقع شده‌اند.
بیماری ام اس
ام اس یک بیماری التهابی مزمن در سیستم عصب مرکزی است که به علت آسیب به غلاف میلین رخ می‌دهد. غلاف میلین ممکن است به دلایل ناشناخته‌ای تخریب شود، که در نتیجه عملکرد انتقال پیام‌های عصبی کندتر می‌شود و یا به صورت کامل در سلول‌های عصبی آسیب دیده قادر به انتقال پیام‌های عصبی نمی‌باشد.
بیماری ام اس یا اسکلروز چندگانه، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های ناتوانی غیر آسیب‌زا در بزرگسالان و جوانان است، اما علت دقیق این بیماری هنوز مشخص نشده است. پزشکان با توجه به تحقیقات صورت گرفته، عوامل محیطی و ژنتیکی را به عنوان علت بیماری ms می‌شناسند.
این عوامل منجر به واکنش‌های خودایمنی بدن در برابر ساختارهای سیستم عصبی مرکزی می‌شوند، اما برای تعیین دقیق تر این علل و کشف راهکارهای جدید درمانی، نیاز به بررسی‌های بیشتر و پژوهش‌های علمی است.
در بیماری ام اس، تغییرات مختلفی در سیستم عصبی اتفاق می‌افتد که می‌تواند به علائم بیماری ام اس و نشانه‌های مختلفی منجر شود. اگر درمان مناسب و جلسات فیزیوتراپی به موقع انجام نشود، بیمار ممکن است در طولانی مدت با مشکلاتی مانند افسردگی، چاقی مفرط، عفونت‌های تنفسی و آمبولی ریوی مواجه شود که برای سلامتی او تهدیدی جدی است. بنابراین، اهمیت درمان صحیح و به موقع این بیماری برای جلوگیری از عوارض جانبی بیشتر، بسیار حائز اهمیت است.
بیماری ms یا بیماری اسکلروز
فیزیوتراپی نورولوژی به بیماران مبتلا به بیماری اسکلروز متعدد (MS) در مراحل اولیه بیماری کمک می‌کند. این نوع فیزیوتراپی به بیماران آموزش می‌دهد که چگونه از بدن تغییر یافته خود حمایت کنند و علائم بیماری را در بدنشان کنترل کنند. این روش‌ها می‌توانند به بیماران کمک کنند تا قدرت و استقامت خود را بهبود بخشند و توانایی‌های خود را بازیابی کنند. فیزیوتراپی نورولوژی یک راه موثر برای بهبود کیفیت زندگی بیماران MS است.
در تشخیص بیماری ام اس (MS) و علائم ام اس در مردان، ملاقات با یک متخصص فیزیوتراپی بسیار مهم است. این ملاقات به پزشک و فیزیوتراپیست امکان می‌دهد تا سطح بیماری را ارزیابی کرده و توانایی‌های فعلی بدن فرد را بررسی کنند. در جلسات اولیه، بیشترین تمرکز بر درک عملکردهای بدن بیمار، توانایی‌های فعلی و انجام تست‌های ابتدایی قرار دارد. پس از چند جلسه، فیزیوتراپیست می‌تواند تعداد جلسات و بازیابی حرکات بیمار را مقایسه کند.
علائم بیماری ام اس
بیماری ام اس یا اسکلروز متعدد عبارت است از یک بیماری نوروآتوانویتیک که تأثیری بر سیستم عصبی دارد. این بیماری ممکن است با علائم و نشانه‌های متنوعی همراه باشد که تحت عنوان علائم بیماری ام اس شناخته می‌شوند.
برخی از این علائم شامل خستگی و گزگز عضلات، مشکل در راه رفتن و تعادل، سفتی و اسپاسم پاها و بازوها، مشکلات مثانه و روده، اختلال عملکرد جنسی، مشکلات عاطفی، مشکلات بینایی مانند کنترل حرکات چشم، دید مضاعف و تاری، سرگیجه و مشکلات گفتاری و بلع می‌باشد. این علائم ممکن است با تغییرات دوره‌ای و تا حدی شدت متفاوتی داشته باشند و در برخی از افراد ممکن است به طور مداوم حضور داشته باشند. بنابراین، شناخت علائم و نشانه‌های بیماری ام اس خفیف مهم است تا بتوان به موقع تشخیص داده و درمان مناسب ارائه داد.
اهمیت فیزیوتراپی در بیماری MS
بیمارانی که مبتلا به بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) هستند، ممکن است در طول زمان به مرحله عود و شعله ور شدن بیماری خود برسند. در این مرحله، فیزیوتراپیست می‌تواند با انجام معاینه‌های فیزیکی و مقایسه آن با پرونده سابق و پایه بیمار، حرکات تخصصی را به منظور بازیابی سریع‌تر اندام‌های حرکتی انجام دهد.
در بیمارانی که بیماری MS روندی کند، فیزیوتراپی ام اس ممکن است در صورت عدم عود بیماری به چند جلسه ختم شود. این امر برای بیمارانی که با این بیماری مبارزه می‌کنند، امیدوارکننده است و نشان می‌دهد که با تلاش و تلاش مداوم، می‌توان بهبود و بازیابی کامل را تجربه کرد.
یکی از موارد مهم درباره بیماری ام اس (MS) این است که این بیماری پایان راه نیست و بیماران مبتلا به آن می‌توانند با استفاده از فیزیوتراپی عصبی، قدرت و حرکت اندام‌های خود را مجددا بهبود بخشند. اگر شما نیز مبتلا به ام اس هستید، بهتر است از پزشک خود بخواهید که شما را بلافاصله به یک کلینیک فیزیوتراپی ارجاع دهد. این موضوع برای حفظ سلامتی و رفاه شما بسیار حائز اهمیت است و بهتر است هر چه سریع‌تر با فیزیوتراپی در منزل آغاز کنید.
نکاتی که باید در فیزیوتراپی ام اس رعایت کنیم
همکاری با یک کلینیک فیزیوتراپی می‌تواند به بیماران کمک کند تا مشکلات تعادلی خود را بهبود بخشند و بهتر حرکت کنند. در صورتی که بیمار ام اس داشته باشد، قبل از شروع جلسات فیزیوتراپی عصبی، او باید به فیزیوتراپیست خود اطلاع دهد که بیشتر در مورد بیماری‌های زمینه‌ای خود بداند و سابقه بیماری را به او برساند.
بر اساس این اطلاعات، فیزیوتراپیست می‌تواند جلسات فیزیوتراپی را برای بیمار تنظیم کند، که ممکن است هر هفته بین 2 تا 3 جلسه باشد. قبل از شروع جلسات، بیماران ام اس به صورت جدی یاد می‌گیرند که چگونه در مصرف انرژی بدن خود صرفه جویی کنند و روش‌های بهتری برای انجام کارهای روزمره خود پیدا کنند. علائم ام اس بدخیم و همینطور علائم ام اس در زنان، با جلسات فیزیوتراپی کم می‌شود.
در جلسات فیزیوتراپی برای درمان بیماری ام اس، فیزیوتراپیست با بیمار در مورد علائم و تغییرات بدنی صحبت می‌کند تا بفهمد که فرد چگونه می‌تواند کارهای مختلفی را انجام دهد. او ممکن است از بیمار بخواهد تمرینات مربوط به خانه را انجام دهد. در طول جلسات فیزیوتراپی برای بیماران مبتلا به ام اس، آموزش تمریناتی برای تقویت عضلات حرکتی، کاهش اسپاسم عضلات، تمرینات خم کردن و حرکت بازو و پا و غیره انجام می‌شود.
ورزش منظم و مداوم می‌تواند در کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های مختلف، از جمله بیماری ام اس، تأثیر مهمی داشته باشد. در طول جلسات فیزیوتراپی عصبی، فیزیوتراپیست به شما یاد می‌دهد که در هنگام خستگی چگونه ورزش کنید و یا به راحتی بدن را گرم کنید و به فعالیت ورزشی بپردازید. تنفس و گردش خون برای حرکت بدنی بسیار ضروری است و فیزیوتراپی عصبی بر روی بهبود تنفس و گردش خون، به خصوص در شرایط عصبی که بر عملکرد ریه‌ها و قلب تأثیر می‌گذارد، تمرکز دارد.
تمرین تنفس عمیق، یک روش مفید برای آماده سازی بدن برای فعالیت‌های بدنی است. این تمرین باعث تمیز شدن راه هوایی و تخلیه از ترشحات می‌شود. در بخش‌هایی از جلسات فیزیوتراپی بیماران ام اس، به آن‌ها آموزش داده می‌شود که در یک حالت راحت دراز بکشند و با استفاده از دست خود، بر روی شکمشان فشار بیاورند. سپس، با نفس عمیقی از بینی تنفس کنند. در طول این تمرین، سینه باید ثابت بماند و فقط دست بر روی شکم حرکت کند. این تکنیک چندین بار تکرار می‌شود تا به بدن اکسیژن کافی رسانده و گردش خون را بهبود بخشد.
ورزش در روند فیزیوتراپی بیماری MS و درمان علائم بیماری ام اس بسیار مهم است. اگرچه برای افراد دارای اختلال عملکرد عصبی، حرکت کردن ممکن است دشوار باشد، اما توانبخشی بدون ورزش ممکن است دراز مدت به بدن آسیب بزند. به همین دلیل، درمان بیماری MS توسط فیزیوتراپیست‌ها انجام می‌شود و تمرینات و تکنیک‌های مختلفی برای آموزش راه رفتن و تعادل به بیماران تحت درمان ارائه می‌شود.
با رعایت تمامی توصیه‌های پزشک و فیزیوتراپیست، بیماری MS می‌تواند کمک کند تا فرد به زندگی عادی خود بازگردد. به امید انجام حرکات کششی در منزل، بعد از جلسات فیزیوتراپی، بیمار می‌تواند با انرژی و امید به توانبخشی خود ادامه دهد.
فیزیوتراپی در درمان بیماری ام اس چه نقشی دارد؟
- با کمک فیزیوتراپی بیماری ام اس عود نمی‌کند.
- با فیزیوتراپی، قدرت بدنی در بیماران MS افزایش می‌یابد.
- با فیزیوتراپی از روند پیشرفت بیماری آگاهی پیدا می‌کنید و با شیوه جدید زندگی آشنا می‌شوید.
- چگونگی استفاده از وسایلی مثل ویلچر، واکر و عصا را به کمک جلسات فیزیوتراپی عصبی آموزش می‌بینید.
چه عواملی ریسک ابتلا به بیماری ام اس را افزایش می‌دهند؟
عوامل افزایش دهنده ریسک ابتلا به ام اس شامل چندین عامل می‌باشد. اولین عامل این بیماری، عفونت‌های مزمن است که احتمال ابتلا به ام اس را افزایش می‌دهد. همچنین سیگار کشیدن نیز به عنوان یک عامل افزایش دهنده ریسک شناخته شده است.
استرس نیز می‌تواند تأثیر مستقیمی بر ابتلا به ام اس داشته باشد. همچنین، کمبود ویتامین D نیز به عنوان یک عامل افزایش دهنده ریسک شناخته شده است. در نهایت، عوامل ژنتیکی نیز می‌توانند باعث افزایش ریسک ابتلا به ام اس شوند. این عوامل همگی به طور جداگانه یا با ترکیب با یکدیگر می‌توانند ریسک ابتلا به ام اس را افزایش دهند.
دسترسی به فیزیوتراپی چگونه است؟
هر شهر و منطقه‌ای دسترسی متفاوتی به خدمات فیزیوتراپی دارد. در برخی مناطق شهری این خدمات بسیار رایج و در دسترس هستند ولی در بعضی مناطق روستایی کمتر قابل دسترسی هستند. همچنین، نیاز به جلسات فیزیوتراپی ممکن است بسته به شرایط بیمار، مداوم یا محدود باشد.
بعضی بیماران نیاز به جلسات متعدد و پیاپی دارند تا بهبود کامل حاصل شود، در حالی که برخی دیگر فقط به تعداد کمی جلسه نیاز دارند تا مشکلشان حل شود. بنابراین، دسترسی به فیزیوتراپی در هر شهر و منطقه‌ای به وضعیت محل سکونت و شرایط بیمار بستگی دارد.
- فیزیوتراپی سرپایی
فیزیوتراپی سرپایی یک روش درمانی است که برای افرادی که در حال نقاهت پس از عود بیماری خود هستند و قادر به کنترل تغییرات فیزیکی ناشی از بیماری ام اس هستند، انجام می‌شود. این روش شامل استفاده از تمرینات و تکنیک‌های فیزیکی برای بهبود عملکرد عضلات و مفاصل مبتلا به ام اس می‌باشد.
هدف از انجام فیزیوتراپی سرپایی، افزایش استقلال و کیفیت زندگی افراد مبتلا به ام اس است. این روش به طور کلی برای کاهش درد، بهبود تعادل، افزایش قدرت عضلات و بهبود حرکت و انعطاف پذیری استفاده می‌شود. همچنین، فیزیوتراپی سرپایی می‌تواند در بهبود تمرکز و تمرینات روزمره کمک کند و باعث افزایش قابلیت انجام وظایف روزانه شود.
- فیزیوتراپی بستری
بیمارانی که به دلیل ابتلا به بیماری ام اس مشکلاتی از جمله کاهش توانایی حرکتی و تعادل را تجربه می‌کنند، در بسیاری از مواقع به فیزیوتراپی بستری نیاز دارند. فیزیوتراپی به عنوان یک روش درمانی غیر دارویی می‌تواند بهبودی در عملکرد حرکتی بیمار ایجاد کند و کیفیت زندگی او را بهبود بخشد.
علاوه بر این، بیمارانی که در مراکز درمانی توانبخشی زندگی می‌کنند و ام اس پیشرفته دارند، معمولاً جزء برنامه درمانی خود فیزیوتراپی را نیز دریافت می‌کنند. این درمان می‌تواند بهبود در حرکت، تعادل و عملکرد عضلات در بیماران ام اس پیشرفته ایجاد کند و به آن‌ها کمک کند تا به طور مستقل‌تر و خودکفایی بیشتری در زندگی روزمره خود دست یابند.
فیزیوتراپی ام اس در منزل
فیزیوتراپی در منزل برای افرادی که به دلیل خستگی زیاد و علائم ام اس قادر به مراجعه به مراکز فیزیوتراپی نیستند، یک راه حل مناسب است. این افراد می‌توانند توسط یک فیزیوتراپیست حرفه‌ای در منزل خود ویزیت شوند و درمانی برای بهبود وضعیت جسمی خود دریافت کنند.
علاوه بر این، افرادی که به تازگی تشخیص ام اس دریافت کرده‌اند و می‌خواهند با تغییرات در توانایی‌های جسمی خود مقابله کنند، می‌توانند از خدمات فیزیوتراپی در منزل بهره ببرند. در حقیقت، فیزیوتراپی در منزل می‌تواند به افراد در مرحله پیشرفته ام اس که به توانایی‌های حرکتی خود دسترسی ندارند، کمک کند و بسیار مفید باشد.
عمر بیماران ام اس
تصلب متعدد سلول‌های عصبی (Multiple Sclerosis) یا به‌اختصار ام اس (MS) بیماری التهابی‌ای است که در آن سیستم عصبی بدن تحت تأثیر قرار می‌گیرد. ام اس ممکن است باعث اختلال در حرکت، تعادل، بینایی و عملکرد شناختی شود.
این بیماری معمولا در سنین بین 20 تا 40 سال ظاهر می‌شود و بیشتر در زنان اتفاق می‌افتد. امید به زندگی در بیماران مبتلا به ام اس بستگی به عوامل متعددی دارد، از جمله شدت بیماری، روش‌های درمانی و همچنین سبک زندگی بیمار. با این حال، طبق آمارهای موجود، متوسط طول عمر بیماران ام اس پس از تشخیص بیماری، حدود 25 تا 35 سال است. این بیانگر اهمیت تشخیص زود هنگام و درمان مناسب ام اس است تا بیماران بتوانند بهترین حالت زندگی را تجربه کنند.
همانطور که گفتیم، بیماری ام اس (اسکلروز چندگانه) یک بیماری ناشی از التهاب در سیستم عصبی مرکزی است که به تدریج باعث تخریب میلین راه‌های عصبی می‌شود. این بیماری بر اساس روند رشدش به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شود.
ام اس پیش رونده عود کننده، که در آن بیماران دوره‌های تشدید و عود بیماری را تجربه می‌کنند. ام اس پیش رونده ثانویه، که در آن بیماران پس از مدتی از ابتدای بیماری، از دوره‌های تشدید و عود به دوره‌ای پیش رونده و پیوسته تبدیل می‌شوند.
ام اس پیش رونده اولیه، که در آن بیماران از ابتدای بیماری با تدریج تخریب عصبی مرتبط با هیچ دوره تشدید و عودی مواجه نمی‌شوند و در نهایت ام اس عود کننده فروکش کننده، که در آن بیماران دوره‌های تشدید و عود بیماری به تدریج کاهش یافته و به طور کلی بیماری پیشرونده است. این تقسیم بندی نقش مهمی در تشخیص، پیش‌بینی و درمان بیماری ام اس دارد.
بیماری ام اس یک بیماری عصبی است که عوارض و علائم متنوعی دارد. برخی از انواع ام اس قابل درمان هستند و با درمان صحیح و مناسب می‌توان کنترل آن‌ها را برداشت کرد، اما، تشخیص زودهنگام و شروع درمان در مراحل اولیه بسیار مهم است.
در صورتی که شما علائم بیماری ام اس را تجربه کرده‌اید، بهتر است که به یک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. پس از معاینه و آزمایش‌های تخصصی، پزشک متخصص تشخیص دقیقی را می‌تواند بگذارد و در صورت نیاز، درمان کنترلی را شروع کند. با توجه به اینکه ام اس بیماری پیچیده‌ای است، همکاری با پزشک و رعایت دستورات پزشکی بسیار مهم است تا بتوان بهبودی خوبی را تجربه کرد.
درمان‌های کنترلی برای علائم ام اس به طور قابل توجهی بهبودی را برای بیماران فراهم می‌کنند. این داروها می‌توانند به طور موثری تاثیر بر شرایط فرد مبتلا به ام اس بگذارند و منجر به افزایش عمر بیماران شوند. با کند کردن روند بیماری، این درمان‌های کنترلی قادرند از حملات زودرس ام اس جلوگیری کنند. بنابراین، به جای نگرانی از پیامدهای احتمالی بیماری ام اس یا بیماری‌های دیگر، توصیه می‌شود که کنترل شرایط خود را در دست بگیرید و به تدریج پیش بروید.
افزایش طول عمر بیماران مبتلا به MS
برای بهبود کیفیت زندگی بیماران ام اس و جلوگیری از مرگ زودرس آن‌ها، رعایت مسائل مختلف ضروری است. از جمله توصیه‌های کارشناسان رسش در حوزه روانشناختی، فراهم کردن یک محیط آرام و مناسب برای افراد مبتلا به ام‌اس است.
محیط زندگی می‌تواند نقش مؤثری در کنترل و مدیریت این بیماری ایفا کند و می‌تواند به عمر بیماران کمک کند. ایجاد یک محیط زندگی سالم، که شامل تغذیه مناسب، فعالیت بدنی منظم و کاهش استرس می‌شود، می‌تواند به بهبود وضعیت بیماران کمک کند و از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
بیماران ام اس نیاز به محیط آرام و بدون تنش دارند تا بتوانند با عصبیت و استرس روزمره خود مقابله کنند. این بیماران به گرما و رطوبت حساس بوده و ممکن است این عوامل بر وضعیت بیماری و عمر آن‌ها تأثیر بگذارند. بنابراین، توصیه می‌شود که در محیط زندگی بیماران MS، سیستم سرمایشی مناسبی را در نظر بگیرید تا بتوانند بیماری خود را بهبود بخشند و به راحتی تحمل شرایط محیطی برای ادامه زندگی کنند.
در راستای بهبود وضعیت بیماران ام اس، یکی از موارد مهم و حیاتی مرتبط با تغذیه صحیح و مناسب آن‌هاست. رعایت یک رژیم غذایی مناسب و سالم می‌تواند به تاخیر افتادن پیشرفت بیماری و افزایش طول عمر بیماران کمک کند.
همچنین، اهمیت رعایت تناسب وزن در این بیماران نیز قابل توجه است. بر اساس تحقیقات، اشخاصی که وزن ایده آلی دارند، قادرت به مقابله با چالش‌های بیماری بیشتری دارند و ممکن است تناسب بیشتری در کنترل علائم و تشدید بیماری داشته باشند.
در نتیجه، برنامه ریزی یک رژیم غذایی مناسب و حفظ تناسب وزن در بیماران ام اس، از اهمیت بالایی برخوردار است و باعث می‌شود که آن‌ها بتوانند بهتر با بیماری خود مقابله کنند و کیفیت زندگی بهتری داشته باشند.
برای اطمینان از درمان ام اس، باید بدن خود را در برابر هرگونه مشکل و عامل تهدیدی، اعم از استرس، آسیب و عفونت محافظت کنیم. از آنجایی که درمان ام اس از نوع کنترلی است، هر بیماری ممکن است نیازهای ویژه‌ای داشته باشد. بنابراین، قبل از هر چیز، بهتر است با یک پزشک متخصص مشورت کنید تا بهترین روش درمانی در مجموعه خدماتی ویزیت اول برای شما تعیین شود. این کار می‌تواند به شما کمک کند تا بیماری ام اس برایتان ناخوشایند نباشد و شما بتوانید بهترین کیفیت زندگی را داشته باشید.
سخن پایانی
بیماری ام اس یک بیماری عصبی است که تحت تأثیر سیستم ایمنی بدن قرار می‌گیرد. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به طور نادرست به مغز و نخاع فشار می‌آورد و باعث تخریب لایه‌های محافظ عصبی می‌شود. این تخریب باعث بروز علائم متنوعی می‌شود که می‌تواند شامل سختی در حرکت، اختلال در تعادل، کاهش توانایی حسی و اختلال در تمامی عملکردهای عصبی باشد. علائم بیماری ام اس ممکن است به شکل حملات تشدید شونده یا به شکل مداوم ظاهر شود و هر فردی می‌تواند علائم منحصر به فرد خود را تجربه کند. درمان بیماری MS معمولاً شامل تسکین علائم، کاهش تعداد حملات و کنترل پیشرفت بیماری است.
بدون دیدگاه