بیماری‌های مفصلی، از جمله نقرس، بیماری‌هایی هستند که درد و آزار شدیدی را به همراه دارند و برای فرد مبتلا در طول عمرش اثرات ماندگاری دارند. این بیماری‌ها در افراد با شدت‌ها و نوع‌های مختلفی بروز می‌کنند. نقرس به ویژه یکی از بیماری‌های مفصلی است که باعث می‌شود، زندگی فرد مبتلا به شدت تحت تأثیر قرار گیرد و برای او آزار و اذیت‌کننده باشد. بنابراین یکی از راه حل‌های درمان فیزیوتراپی نقرس است که در مجموعه ویزیت اول انجام می‌گیرد. درمان نقرس با فیزیوتراپی اصلی‌ترین روش درمانی به شمار می‌رود.
همه چیز درباره نقرس
نقرس یک نوع آرتروز بسیار حاد است که در دسته بیماری‌های مفصلی قرار می‌گیرد. این بیماری با افزایش بیش از حد اسید اوریک در بدن به وجود می‌آید و زندگی فرد را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. علائم این بیماری شامل تورم، درد، التهاب، قرمزی و داغ شدن بیش از حد مفاصل است. این عوارض می‌توانند باعث محدود شدن حرکت، درد شدید و ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره شوند.
حملات نقرس یک حالت دردناک و غیر قابل تحمل در مفاصل است که بیشتر در هنگام خواب شبانه رخ می‌دهد. در این حالت، فرد مبتلا به نقرس شدیداً بی‌قرار می‌شود و دردی غیر قابل تحمل در مفاصل تجربه می‌کند. این درد به حدی شدید است که حتی تحمل وزن پوست روی مفصل مورد هجوم برای بیمار سخت است. درمان نقرس ممکن است شامل تغییرات در رژیم غذایی و مصرف داروهای ضد التهابی باشد، اما در برخی موارد ممکن است نیاز به درمان‌های مکمل و فیزیوتراپی نقرس نیز وجود داشته باشد.
نقرس یک بیماری التهابی است که به عمدتا در نواحی مشخصی از بدن مانند انگشت بزرگ پا، زانو و مچ پا اثر می‌گذارد. با این حال، گاهی اوقات اثرات آن نیز سایر نواحی بدن را مانند انگشت‌های دست و پا یا آرنج تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث اختلال در خواب تحت تأثیر قرار می‌گیرد. نقرس بیشتر در مردان رخ می‌دهد و افرادی که مشکلات کلیه دارند یا سابقه سنگ کلیه داشته‌اند، بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. درمان نقرس با فیزیوتراپی بسیار مهم است.
نقرس یک بیماری مزمن است که به علت افزایش نسبت اسید اوریک در بدن ایجاد می‌شود. اسید اوریک از طریق فرایند متابولیسم آمینواسیدها و پروتئین‌ها در بدن تولید می‌شود. در شرایط طبیعی، اسید اوریک به صورت محلول در خون حل شده و از طریق کلیه‌ها از بدن دفع می‌شود، اما در صورتی که سطح اسید اوریک در بدن افزایش یابد، این ماده به صورت بلورهای کوچک در مفاصل رسوب می‌کند.
مصرف غذاهای پروتئین‌دار، به ویژه گوشت قرمز و جگر گوساله، می‌تواند سبب افزایش سطح پروتئین در بدن شود، اما اگر پروتئین‌های اضافی به درستی دفع نشوند، می‌تواند باعث بروز بیماری نقرس شود. افرادی که سابقه سنگ کلیه دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. عملکرد کلیه‌های آنها برای دفع اسید اوریک به طور کامل به عمل نمی‌آید و این ماده در مفاصل رسوب می‌کند که باعث بروز نقرس می‌شود. علاوه بر این، رسوب اسید اوریک در کلیه‌ها می‌تواند باعث تشکیل سنگ کلیه در افراد شود.
فیزیوتراپی نقرس
درمان نقرس با فیزیوتراپی بر اساس الگوی تمرین‌های خاصی صورت می‌گیرد. این الگوها به منظور بهبود تحرک مفصل، عملکرد حرکتی، عملکرد عضلانی و دامنه حرکت مرتبط با التهاب موضعی درمانی ارائه می‌شوند. با استفاده از تمرین‌های فیزیکی و تحرکی، عضلات و مفاصل مورد تحت عمل قرار می‌گیرند و عملکرد آنها بهبود می‌یابد. فیزیوتراپی نقرس می‌تواند به عنوان یک روش غیردارویی و غیرعملیاتی بهبود و کنترل علائم نقرس مؤثر باشد.
سطح آگاهی فیزیوتراپیست و اهمیت آن در درمان بیماران نقرس، هیپراوریسمی و تظاهر مفصل سپتیک بسیار حائز اهمیت است. فیزیوتراپیست باید قبل از هر درمان، بیمار را به پزشک معالج ارجاع دهد تا ارزیابی پزشکی صورت گیرد. در حالت های حاد، فیزیوتراپیست برنامه‌های تقویتی و استفاده از اسپلینت، ارتز و سایر وسایل کمکی برای حفاظت از مفاصل آسیب دیده را در نظر می‌گیرد.
درمان نقرس با فیزیوتراپی
برای درمان نقرس، فیزیوتراپی یک روش موثر است که شامل تکنیک‌های مختلفی می‌شود. این تکنیک‌ها شامل کنترل درد، الکتروتراپی، تمرینات حرکتی، فعالیت قلبی عروقی، هیدروتراپی، واکس درمانی و سرما درمانی هستند. درمان نقرس با استفاده از فیزیوتراپی در منزل کرج باید با محافظت از مفصل و کاهش التهاب همراه باشد. استراحت، کاهش التهاب و افزایش گردش خون نیز نقش مهمی در بهبودی بیمار دارند.
این روش شامل استفاده از تمرینات و تکنیک‌های فیزیکی است که برای بهبود علائم و تسکین درد نقرس موثر هستند. از جمله مزایای فیزیوتراپی در درمان نقرس می‌توان به کنترل درد، کمک به انجام فعالیت‌های روزمره، کاهش التهاب و خستگی، بهبود قدرت و دامنه حرکتی، و بهبود سطح آمادگی قلبی عروقی اشاره کرد. با استفاده از تمرینات و تکنیک های مناسب، فیزیوتراپی در منزل با بیمه می‌تواند به بیماران نقرس کمک کند تا بهبودی بیشتری را تجربه کنند و به طور کلی به کیفیت زندگی خود بپردازند.
بیماری نقرس چه علائمی دارد؟
نقرس یک بیماری است که علائم آن به سهولت قابل تشخیص است. اولین علامتی که در افراد مبتلا به نقرس مشاهده می‌شود، رد مفاصل است. این التهاب معمولا در نیمه شب رخ می‌دهد و به خصوص مفصل شست پا را در بر می‌گیرد. همچنین، مفاصل مبتلا به نقرس قرمز و التهاب دارند و افراد در این مناطق حساسیت به لمس نیز دارند. علاوه بر این، در نقرس محدوده حرکتی مفاصل نیز محدود می‌شود. به طور کلی، این علائم به طور ظاهری قابل مشاهده هستند و می‌توانند نشان دهنده وجود بیماری نقرس باشند.
- محدودیت محدوده حرکتی
- قرمزی و التهاب در مفاصل
- حساس بودن به لمس
- رد مفاصل در نیمه شب
دلایل بروز بیماری نقرس
نقرس یک بیماری التهابی است که معمولاً در مفاصل به ویژه انگشتان پا و دست‌ها شروع می‌شود. برخی عوامل می‌تواند به بروز این بیماری کمک کنند. یکی از این عوامل رژیم غذایی نامناسب است که شامل مصرف زیاد گوشت قرمز و نوشیدن مایعات شیرین شده با قند میوه (فروکتوز) می‌شود.
علاوه بر این، شرایط پزشکی مانند فشار خون بالا، دیابت و چاقی نیز می‌توانند عوامل خطر برای بروز نقرس باشند. همچنین، برخی داروها نیز می‌توانند باعث افزایش سطح اسید اوریک در بدن شوند و بروز نقرس را تسریع کنند. سابقه خانوادگی نقرس نیز می‌تواند یک عامل خطر باشد، به عبارت دیگر اگر در خانواده کسی نقرس داشته باشد، احتمال مبتلا شدن به این بیماری برای فرد افزایش می‌یابد. همچنین، سن و جنسیت نیز نقشی در بروز نقرس دارند، زیرا معمولاً مردان بیشتر از زنان مبتلا به این بیماری هستند.
سبک زندگی ناسالم و مصرف مواد غذایی ناسالم می‌تواند عاملی برای ابتلا به نقرس باشد. مصرف گوشت قرمز و نوشیدن مایعات شیرین شده با قند میوه، موجب افزایش سطح اسید اوریک در بدن می‌شود که در نتیجه خطر ابتلا به نقرس را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، اضافه وزن نیز تأثیر زیادی بر روی این بیماری دارد. بنابراین، برقراری یک رژیم غذایی سالم و اجتناب از مواد غذایی غنی از گوشت قرمز و قند میوه می‌تواند به پیشگیری از نقرس کمک کند.
چگونه سبک زندگی خود را تغییر دهیم؟
ورزش کردن بسیار مهم است. عدم فعالیت بدنی می‌تواند زمینه ساز بروز بیماری‌های مختلفی باشد. یکی از این بیماری‌ها نقرس است که در سبک زندگی نامناسب و بی‌تحرکی نقش مهمی دارد. ممکن است نقرس دلیل اصلی این بیماری نباشد، اما به هر حال یکی از عوامل تاثیرگذار است.
افرادی که به ورزش می‌پردازند، به رژیم غذایی خود بسیار مهمی می‌دهند و سعی می‌کنند از مصرف بیش از حد گوشت قرمز و نوشیدنی‌های قند دار خودداری کنند. بنابراین، بهتر است رژیم غذایی ناسالم خود را با راهنمایی و توصیه‌های یک فیزیوتراپ متخصص و برنامه‌های تمرینی جایگزین کنید. نگران کمبود زمان خود نباشید، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45 دقیقه کافی است تا به سلامتی خود برسید.
کاهش استرس می‌تواند به شما کمک کند تا روی چیزهایی غیر از درد تمرکز کنید. تکنیک‌های آرامش بخش مانند مدیتیشن و تنفس عمیق را امتحان کنید. با استفاده از این تکنیک‌ها، می‌توانید به طور فعال با استرس مقابله کرده و آرامش خود را افزایش دهید.
همچنین، مراقبت از خود و سلامتی بدنی نیز می‌تواند در کاهش استرس و کنترل حملات نقرس موثر باشد. به خواب کافی دقت کنید، فعالیت‌های ورزشی منظم داشته باشید و مواد غذایی سالم و غنی از آنتی اکسیدان‌ها مصرف کنید. همچنین، حمایت از خانواده و دوستان نیز می‌تواند در کاهش استرس و افزایش روحیه شما موثر باشد. با رعایت این راهکارها، می‌توانید استرس را از خود دور کنید و بر روی بهبود و کنترل حملات نقرس تمرکز کنید.
رعایت استراحت و خواب کافی، به ویژه حدود 8 ساعت در شب، می‌تواند تاثیر بسزایی در مدیریت استرس و بهبود کلی حالت روحی داشته باشد. همچنین، استراحت دادن به مفصل‌های آسیب دیده در طول حمله، می‌تواند در کاهش علائم نقرس و بهبود وضعیت آنها به شما کمک کند.
آب بنوشید. یکی از ساده‌ترین و اثربخش‌ترین راه‌ها برای حفظ سلامتی است. آب نوشیدن به میزان کافی به کلیه‌ها کمک می‌کند تا به طور بهینه عمل کرده و ضایعات و سموم را از بدن دفع کنند. همچنین، آب بنوشیدن می‌تواند به تنظیم فشار خون، حفظ رطوبت پوست، حجم مناسب خون و حفظ تعادل الکترولیتی بدن کمک کند. به علاوه، آب نوشیدن به هضم غذا، حرکت روده‌ها و جلوگیری از تشکیل سنگ‌های کلیه نیز کمک می‌کند. بنابراین، همیشه به یاد داشته باشید که برای حفظ سلامتی خود، به میزان کافی آب بنوشید.
نقرس یک وضعیت بسیار دردناک است، اما ایجاد تغییرات سالم در سبک زندگی می‌تواند به کاهش حملات نقرس کمک کند. این تغییرات می‌تواند شامل تغییرات در رژیم غذایی، وزندهی مناسب، مصرف موفقیت آمیز داروها و مشاوره فیزیوتراپی باشد. این تغییرات بهتر است با توجه به نیازهای شخصیتان و تحت نظارت متخصصان صورت گیرد. اگر بتوانید بیماری را کنترل کنید، می‌توانید با مشاوره فیزیوتراپی و مصرف داروها بهترین نتایج را بدست آورید، اما به هر حال، مهم است که در مورد این موضوع با پزشک خود مشورت کنید.
دارو در درمان نقرس
برای درمان بیماری نقرس، از داروهای مختلفی استفاده می‌شود. یکی از دسته‌های این بیماری، کور استروئیدها هستند که به صورت خوراکی یا تزریقی برای مدیریت درد و درمان در حالت‌های حاد استفاده می‌شوند. علاوه بر این، آلوپورینول نیز برای کاهش سرعت تولید اسید اوریک و جلوگیری از حملات بعدی بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرد.
همچنین، در برخی موارد از کلشی سین نیز در فاز حاد استفاده می‌شود، اما به دلیل عوارض جانبی و دامنه درمانی محدود، استفاده از آن ممکن است محدود شود. در نهایت، برای کاهش سطح اورات سرم، از مسکن‌های مکمل مانند پروبنسید و سولفین پیرازون استفاده می‌شود.
علائم خفیف نقرس
افراد مبتلا به نقرس نشانه‌ها و علائم ویژه‌ای دارند که نشان‌دهنده‌ی ابتلا به این بیماری هستند. اولین نشانه احساس درد شدید در مفاصل است. در زمان ابتلا اولیه، شدت درد کمتر است و معمولا به صورت یک درد مبهم در مفاصل ظاهر می‌شود، اما با پیشرفت بیماری، شدت درد نیز افزایش می‌یابد. این درد بیشتر در زانو، مچ پا، انگشت بزرگ پا و سایر انگشتان دست و پا ظاهر می‌شود.
یکی از علائم این بیماری، ورم نواحی درگیر است. وقتی که بلورهای اسید اوریک در مفصل تجمع می‌یابند، باعث ایجاد درد و تورم در آن ناحیه می‌شوند. این ورم غیرطبیعی است و می‌تواند باعث باد شدن مفصل درگیر شود. به علاوه، مفاصل درگیر با بلورهای اسید اوریک ممکن است ملتهب و قرمز شوند که منجر به اختلال در عملکرد طبیعی فرد می‌شود. به علاوه، در ابتلا به نقرس، مچ پا همچنین می‌تواند سوزش و داغ شدن داشته باشد و مفاصل آن ورم کنند.
در افرادی که این بیماری را تجربه می‌کنند، نشانه‌ها مانند درد، تورم و قرمزی در مفاصل بالا، معمولاً به مدت طولانی ادامه خواهند داشت و حتی پس از مصرف داروها به سرعت از بین نخواهند رفت. در افرادی که بیماری آنها بسیار حاد است، امکان حرکت دادن معمولی مفاصل مشکل خواهد شد و ممکن است به صورتی که عادی نیست، محدود شوند. بنابراین، در این موارد، درمان و کنترل نقرس بسیار مهم است تا افراد بتوانند به طور عادی و بدون مشکلات در روزمره خود فعالیت کنند.
انواع بیماری نقرس
یک نوع از نقرس، به عنوان هایپراوریسمی بدون علامت شناخته می‌شود که در این حالت اسید اوریک بدن افراد افزایش می‌یابد، اما هیچ نشانه و علامتی در آنها مشاهده نمی‌شود. نقرس کاذب نیز یکی از انواع نقرس است که در آن تجمع کریستال‌های پیروفسفات کلسیم در مفاصل باعث علائمی مشابه نقرس می‌شود، اگرچه دوره حملات آن کوتاه تر است. بنابراین، تشخیص درست و درمان مناسب نوع نقرس در هر فرد بسیار مهم است.
نقرس حاد یکی از انواع نقرس آزاردهنده است که با حملات دردناک و التهابی همراه است. این نوع نقرس در مرحله‌ای از بیماری رخ می‌دهد و معمولاً بین ۳ تا ۱۰ روز ادامه دارد، اما نقرس پوستی که بدترین و آزاردهنده‌ترین نوع این بیماری است، می‌تواند آسیب عمیق و دائمی به مفاصل و کلیه‌های فرد را به همراه داشته باشد. در این نوع نقرس، بلورهای اسید اوریک در مفاصل بدن تشکیل می‌شوند و باعث تورم و ایجاد توده‌های بزرگ می‌شوند.
عوارض و خطرات نقرس
در بعضی از افراد، پس از یک دوره درمان، حملات نقرسی دوباره تجربه نمی‌شوند، اما در اکثر موارد، علائم و عوارض بیماری هر چند وقت یک بار ظاهر می‌شوند. برخی از افراد که بیماری به شدت پیشرفت کرده است، ممکن است در نواحی نرم اطراف مفاصل توده‌های بزرگی تشکیل دهند که ظاهر درگیری را زشت می‌کنند و در زمان حملات بیماری بسیار تورم می‌شوند.
نقرس یک بیماری التهابی است که بیشتر مفاصل را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در نوع پیشرفته این بیماری حتی امکان حرکت عادی مفاصل از فرد گرفته می‌شود. علاوه بر این، نقرس می‌تواند تهدید جدی‌ای برای سلامتی کلیه‌ها باشد. بیماری نقرس می‌تواند باعث آسیب به کلیه‌های بیمار شده و در نتیجه ایجاد شن و سنگ کلیه در آنها گردد. به همین دلیل، درمان مناسب و به موقع این بیماری بسیار حائز اهمیت است تا از عوارض جانبی جدی جلوگیری شود.
تشخیص نقرس چگونه صورت می‌گیرد؟
تشخیص نقرس که یک بیماری التهابی عضلانی-اسکلتی است، ممکن است با دیگر بیماری‌های روماتیسمی که علائم مشابهی دارند، متفاوت باشد. به منظور تشخیص صحیح نقرس، از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود، اما آزمایش خون که میزان اسید اوریک و کراتین در آن اندازه گیری می‌شود، معمولا نخستین تستی است که به بیمار تجویز می‌شود. با این حال، نتیجه آزمایش خون به تنهایی قادر به تشخیص قطعی بیماری نقرس نیست و نیاز به ترکیب آن با سایر روش‌های تشخیصی دارد.
اختلاف در سطح اسید اوریک خون و بروز بیماری نقرس در افراد می‌تواند موضوعی پیچیده باشد. برخی افرادی که سطح اسید اوریک بالایی دارند، اما به نقرس مبتلا نمی‌شوند و هیچ علائمی از این بیماری در بدن آنها مشاهده نمی‌شود. از سوی دیگر، ممکن است یک فرد به نقرس مبتلا باشد و تمام علائم آن از جمله درد و التهاب مفاصل را تجربه کند، اما سطح اسید اوریک خون او در حد طبیعی باشد.
در آزمایشی که برای تشخیص بیماری نقرس انجام می‌شود، از مایع میان مفصلی استفاده می‌شود. این مایع با استفاده از ابزار دقیق و ویژه‌ای نمونه‌برداری شده و به آزمایشگاه ارسال می‌شود. در آزمایشگاه، مایع میان مفصلی تحت زیر میکروسکوپ قرار می‌گیرد و در صورتی که بلورهای اسید اوریک در آن مشاهده شود، تشخیص بیماری نقرس برای فرد قائل می‌شود. بررسی مایع میان مفصلی به عنوان روشی کامل و دقیق شناخته شده است که در تشخیص نقرس مورد استفاده قرار می‌گیرد.
آزمایش ادرار به عنوان یکی از روش‌های تشخیصی برای نقرس استفاده می‌شود. این آزمایش به ما کمک می‌کند تا مقدار اسید اوریک در بدن را اندازه‌گیری کنیم.
سی‌تی اسکن دوگانه یک روش پیشرفته در تشخیص بیماری نقرس است. این روش از انرژی دوگانه استفاده می‌کند، به گونه‌ای که حتی ریزترین بلورهای اسید اوریک در تصویربرداری نشان داده می‌شوند. به همین دلیل، سی‌تی اسکن دوگانه به عنوان دقیق‌ترین روش در تشخیص بیماری نقرس شناخته می‌شود. با این حال، این روش به دلیل در دسترس نبودن برای همه افراد و هزینه بالای آن، از سایر روش‌ها کمتر استفاده می‌شود.
یکی از روش‌های استفاده شده برای تشخیص ورم مفاصل، عکس‌برداری با استفاده از اشعه ایکس است. این روش قادر است به نمایش التهاب‌های مفصلی بپردازد، اما توانایی تشخیص دقیق بیماری نقرس را ندارد.
سونوگرافی اسکلتی عضلانی، یکی از روش‌های رایج برای تشخیص نقرس است. این روش علاوه بر تشخیص ورم در مفاصل، قادر به شناسایی کریستال‌های اسید اوریک نیز می‌باشد. با استفاده از این تکنیک، پزشکان می‌توانند تغییرات در مفاصل و بافت‌های اطراف آنها را بررسی کنند و به راحتی بتوانند نقرس را تشخیص دهند.
ورزش، علی‌رغم اینکه ممکن است در ابتدا به نظر برسد که درمانی برای نقرس نباشد، در واقع می‌تواند بهبود قابل توجهی در علائم این بیماری ایجاد کند. یکی از علل عمده نقرس، چاقی است. بنابراین، با ورزش منظم و کاهش وزن، می‌توان به کاهش سطح اسید اوریک در بدن نیز کمک کرد. همچنین، ورزش برای حفظ سلامتی عمومی بدن و تقویت عضلات نیز مفید است.
ورزش می‌تواند به کاهش سطح اسید اوریک برای جلوگیری از حملات نقرس کمک کند. تحقیقات نشان داده است که چربی در بدن بیشتر از ماهیچه‌ها حاوی اسید اوریک است. بنابراین، با کاهش چربی بدن، می‌توان سطح اسید اوریک در خون را کاهش داد. ورزش راهی است که به کاهش چربی بدن کمک می‌کند و در نتیجه می‌تواند به کنترل نقرس و جلوگیری از حملات آن کمک کند.
چه زمانی می‌بایست به پزشک مراجعه کنیم؟
نقرس یک بیماری التهابی است که به‌طور عمده مفاصل را تحت تاثیر قرار می‌دهد و بیشتر در مفاصل کوچک اندام‌ها، به‌خصوص مفصل بزرگ پا و انگشتان دست رخ می‌دهد. اگر شما نیز از علائم نقرس برخوردار هستید مانند درد و تورم مفاصل، درد ناگهانی و شدید در مفاصل، خارش، قرمزی و گرمی در محل تورم، باید در اسرع وقت به پزشک ارتوپدی مراجعه کنید تا روند درمان را با تشخیص درست شروع کنید.
آمار درباره بیماری نقرس
آمارها نشان می‌دهد که حدود 1 تا 4 درصد از جمعیت جهان به نقرس مبتلا هستند و چهار درصد از مردم در ایالات متحده نیز این بیماری را دارند. علاوه بر این، بروز نقرس در سال‌های اخیر در کشورهای توسعه یافته رو به افزایش بوده است. این بیماری به طور معمول زنان را کمتر از مردان تحت تاثیر قرار می‌دهد و اغلب در سنین 40 تا 60 سالگی شروع می‌شود. جالب است بدانید که بنجامین فرانکلین و توماس جفرسون ، هر دو مبتلا به نقرس بودند.
سخن پایانی
نقرس یک بیماری التهابی است که ناشی از تجمع اضافی اسید اوریک در بدن است. این بیماری معمولا با درد و التهاب مفاصل، به خصوص در مفصل انگشتان پا، همراه است. در برخی از موارد، نقرس می‌تواند با تشکیل سنگ‌های کلسیم در کلیه‌ها همراه باشد. یکی از روش‌های درمان نقرس، فیزیوتراپی نقرس است. درمان نقرس با فیزیوتراپی به کمک تمرینات فیزیکی، ماساژ، الکتروتراپی و روش‌های دیگر به بیماران نقرس کمک می‌کند تا درد و التهاب مفاصل را کاهش دهند و علائم بیماری را کنترل کنند. همچنین، فیزیوتراپی می‌تواند بهبود عملکرد مفاصل را افزایش دهد و علائم نقرس را بهبود بخشد. با اجرای منظم تمرینات فیزیکی و رعایت توصیه‌های فیزیوتراپی، بیماران نقرس می‌توانند کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند و درد و علائم بیماری را کاهش دهند.
بدون دیدگاه